Jezioro Rajgrodzkie
To największa atrakcja gminy Rajgród, należąca do grupy jezior Pojezierza Rajgrodzkiego. Jezioro posiada silnie rozwiniętą linię brzegową
z wysokimi brzegami pokrytymi lasami. Walory przyrodnicze na brzegach jeziora, a zwłaszcza lasy sosnowe, stwarzają specyficzny mikroklimat. Poprzez połączenie wodne przez wiele rzek i kanałów, Jezioro Rajgrodzkie należy do wodnego szlaku wiodącego z Olecka do Augustowa.
Na powierzchni Jeziora Rajgrodzkiego można spotkać wiele gatunków ptactwa wodnego. Zbiornik ma dogodne warunki do rozwoju żeglarstwa
i wędkarstwa. To jezioro rynnowe, którego średnia głębokość wynosi
9,4 m, natomiast głębokość maksymalna 52,0 m. Woda w jeziorze stanowi jedną z najczystszych wód polskich, zaliczanych do III klasy czystości.
z wysokimi brzegami pokrytymi lasami. Walory przyrodnicze na brzegach jeziora, a zwłaszcza lasy sosnowe, stwarzają specyficzny mikroklimat. Poprzez połączenie wodne przez wiele rzek i kanałów, Jezioro Rajgrodzkie należy do wodnego szlaku wiodącego z Olecka do Augustowa.
Na powierzchni Jeziora Rajgrodzkiego można spotkać wiele gatunków ptactwa wodnego. Zbiornik ma dogodne warunki do rozwoju żeglarstwa
i wędkarstwa. To jezioro rynnowe, którego średnia głębokość wynosi
9,4 m, natomiast głębokość maksymalna 52,0 m. Woda w jeziorze stanowi jedną z najczystszych wód polskich, zaliczanych do III klasy czystości.
Biebrzański Park Narodowy
Najcenniejsze walory Parku to szeroka dolina mającej charakter naturalny silnie meandrującej rzeki Biebrzy, z największym zespołem torfowisk
w Polsce, zwanych Bagnami Biebrzańskimi. Wraz z unikatową mozaiką
i strefowością siedlisk mokradłowych, a także ekstensywnym rolnictwem zachowały się tu rzadkie, zagrożone i ginące w kraju i Europie gatunki roślin, ptaków i innych zwierząt. Można spotkać łosia, sarnę, jelenia, lisa, łosicę, tchórza i wiele innych osobników... Występują tu również orliki krzykliwe, bociany, czaple. Charakterystyczne dla Biebrzańskiego Parku Narodowego są również rozległe krajobrazy, ekosystemy i siedliska.
w Polsce, zwanych Bagnami Biebrzańskimi. Wraz z unikatową mozaiką
i strefowością siedlisk mokradłowych, a także ekstensywnym rolnictwem zachowały się tu rzadkie, zagrożone i ginące w kraju i Europie gatunki roślin, ptaków i innych zwierząt. Można spotkać łosia, sarnę, jelenia, lisa, łosicę, tchórza i wiele innych osobników... Występują tu również orliki krzykliwe, bociany, czaple. Charakterystyczne dla Biebrzańskiego Parku Narodowego są również rozległe krajobrazy, ekosystemy i siedliska.
Rezerwat przyrody Czapliniec Bełda
Istnieje od 1930 r., utworzony dla ochrony kolonii lęgowej czapli siwej
i zachowania boru sosnowego. W rezerwacie występuje ponad
200-letni drzewostan o pierwotnym charakterze, a wraz z nim ksylofagi
i zachowania boru sosnowego. W rezerwacie występuje ponad
200-letni drzewostan o pierwotnym charakterze, a wraz z nim ksylofagi
i dziuplaki. Na terenie rezerwatu można zaobserwować m.in. takie gatunki jak: pomocnik baldaszkowy, wawrzynek wilcze łyko, nowellia krzywolistna, bocian czarny czy muchołówka mała.
Rezerwat przyrody Czerwone Bagno
W samym środku Europy do dziś zachował się prawie pierwotny obszar bagienny, dziki i słabo zaludniony, miejscami wręcz bezludny.
Występują tu regularne wały wydmowe zwane grzędami i grądami.
Występują tu regularne wały wydmowe zwane grzędami i grądami.
Przez Czerwone Bagno prowadzi kilka szlaków turystycznych, a także ścieżka edukacyjna „Czerwone Bagno”, na końcu której znajduje się platforma widokowa
Góra zamkowa
Najstarszą częścią Rajgrodu jest Góra Zamkowa, która stanowiła zalążek miasta. W wiekach średnich ludy Jaćwieskie wybudowały tu gród warowny nazwany „Rajem”. Na zboczu Góry Zamkowej znajduje się amfiteatr, zaś u jej podnóża plaża miejska.
Kościół parafialny pw. NMP
Zbudowany z czerwonej cegły w stylu neogotyckim w latach 1906-1912.
W kościele znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący prawdopodobnie z końca XVIII wieku.
W kościele znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący prawdopodobnie z końca XVIII wieku.
Młyn na Wojdach
Młyn wodny nad rzeką Jegrznią w Wojdach wzniesiony w 1911 r. przez Wacława Mościckiego - ostatniego właściciela majątku Wojdy, w którym znajdowało się ponad 100 ha stawów rybnych.